Pierwsza pisana wzmianka o Jaszczowie pochodzi z roku 1437. Właścicielami tych dóbr byli Jaszczowscy. W XVII wieku wieś przechodzi w ręce Spinków i Suchodolskich. W tym czasie Jaszczów staje się ośrodkiem ruchu ariańskiego. Ruch ten skupiał radykalnych wyznawców doktryny Jana Kalwina – czołowego, protestanckiego reformatora religijnego. Suchodolscy wznieśli tutaj okazały zbór ariański, który dziś możemy oglądać w formie rysunku. Zachowała się natomiast tzw. Góra Arianka, która według tradycji ma być grobem ariańskim. Kolejnymi właścicielami Jaszczowa byli Drewnowscy i Potoccy, a od 1812 roku hrabia Onufry Kicki – kasztelan Księstwa Warszawskiego.

W 1869 roku władze carskie powołały w ramach powiatu lubelskiego gminę Jaszczów, funkcjonującą w czasach II RP, wojny i okresie powojennym. W 1953 roku rozpoczęto przygotowania do zmian w podziale administracyjnym kraju niższego szczebla. Dnia 1 stycznia 1955 roku gminę podzielono m.in. na dwie Gromadzkie Rady Narodowe: Jaszczów i Białkę. Po 1972 roku wprowadzono na powrót gminy włączając miejscowość Jaszczów do gminy Milejów.

Do ważniejszych zabytków wsi zasługujących na szczególną uwagę należy:

♦ Dworzec kolejowy – murowany, wybudowany w latach 80-tych XIX wieku, będący jedną ze stacji Kolei Nadwiślańskiej. W czasie II wojny światowej, we wrześniu 1943 roku oddziały Batalionów Chłopskich przeprowadziły tu śmiałą akcję zbrojną, rozbijając niemiecki inspektorat budowy kolei.

♦ Szpital – murowany, pochodzący z początku XX wieku. Najpierw był tu dwór, później karczma, a od okresu międzywojennego do 2009 roku funkcjonował jako szpital, wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany.

♦ Kapliczka św. Jana Nepomucena – murowana, barokowa, wzniesiona w XVIII wieku.

Niewątpliwą atrakcją miejscowości jest położenie w Dolinie Środkowego Wieprza na terenie Nadwieprzańskiego Parku Krajobrazowego, w obrębie którego znajduje się ośrodek rekreacyjno-sportowy wraz z przystanią kajakową.